Werken aan een veiliger en mooier gebied

Het is een mooie middag waarin het weer de overgang van de seizoenen al laat doorschemeren. Bij project Meanderende Maas is er ook sprake van een wisseling: die van Petra van den Brand en Ton Swanenberg; respectievelijk de huidige en toekomstige projectmanager van het project Meanderende Maas. Aan de rand van het projectgebied, in het Ravensteinse Veerhuis, bespreken zij hoe ze die overgang zo rimpelloos mogelijk laten verlopen. Alles in het belang van een soepele doorloop van de ingezette acties die moeten zorgen voor dijkversterking van Ravenstein tot Lith, ruimte voor de Maas aan zowel Gelderse als Brabantse zijde en het mooier en economisch sterker maken van het gebied. Petra en Ton: “We zetten de volgende stap naar een nog veiliger én mooier gebied.”

Goed luisteren

Petra begon ruim vier jaar geleden als projectmanager voor het project Meanderende Maas. Een periode die ze beschrijft als ‘van het ophalen van wensen en ideeën tot de uitwerking van maatregelen en zorgen voor de besluitvorming over deze maatregelen bij alle 10 bestuurlijke partners’. Geen eenvoudige klus in een gebied van ruim 26 kilometer. “We zijn heel open in gesprek gegaan om zoveel mogelijk belanghebbenden te horen. Het raakt mensen! Tijdens informatieavonden, werkplaatsen en dijktafels kwamen waardevolle ontmoetingen tot stand waardoor we veel kennis over het gebied hebben vergaard. Dat kost tijd, maar zorgvuldigheid vraagt nu eenmaal tijd. Betrokkenen vertellen me dat ze zich gehoord voelen, en dat niet alleen: ze zien hun inbreng terug of snappen waarom het geen plek heeft gekregen. Daar ben ik trots op. We hebben als projectorganisatie met de bewoners samen aan het resultaat gewerkt, namens alle betrokken overheden. ”

Sterk staaltje

Op dit moment is er besloten over een pakket maatregelen (het voorkeursalternatief) en is ook de structuurvisie klaar voor inspraak. Dat wil zeggen dat de maatregelen tot 2028 op hoofdlijnen zijn uitgewerkt en dat daar geld voor is. In de structuurvisie is dit pakket maatregelen en een toekomstbeeld voor 2050 opgenomen. De effecten die dit alles op het milieu heeft, zijn ook in beeld gebracht in een apart document, de milieueffectrapportage. “Een natuurlijk moment voor een overdracht”, meent Ton die al meedraait en vanaf nu de rol van projectmanager van Petra overneemt. Tot voor kort was hij projectleider van de Zuidelijke Ringweg in Groningen, een project dwars door de stad, dus omgaan met – soms tegenstrijdige – belangen is hem niet vreemd. “Bij de Meanderende Maas heb je te maken met 10 opdrachtgevers. Er is een sterk staaltje werk verricht om die steeds goed op één lijn te krijgen en daarnaast recht te doen aan de bewoners en ondernemers in het projectgebied. Ik kijk er naar uit om dit naar de volgende stap van de uitvoering in 2023 te begeleiden. En een persoonlijk pluspunt is dat ik dat mag doen in een gebied dat ik, als geboren Brabander die in Gelderland woont, goed ken én machtig mooi vind.”

Kansen benutten

Petra denkt graag in mogelijkheden en vindt het dan ook een groot goed om alle kansen te pakken die het gebied zo mooi maken: “De aanleiding voor Meanderende Maas is het borgen van de waterveiligheid. In dit project gaan we daarvoor de dijk aan de Brabantse zijde versterken en verhogen en tegelijk de Maas meer ruimte geven. Ik word echt enthousiast als je dit soort maatregelen kunt realiseren en tegelijk waarde kunt toevoegen. Belangrijk is bijvoorbeeld de toegang tot de haven van Oss die beter bereikbaar wordt voor grotere schepen. Ook kunnen we door het combineren van de dijkversterking met de rivierverruiming grond uit het gebied gebruiken voor de dijkversterking. Dat zorgt ervoor dat er minder overlast is en dat het werk duurzamer kan. In de oude meanders combineren we de rivierverruiming met natuurontwikkeling, recreatieve routes en met verbetering van de waterkwaliteit. Ook biedt de dijkversterking de kans om bijvoorbeeld bredere en nieuwe fietspaden aan te leggen.”

Wenkend perspectief

De komende periode gaan de projectmanagers gebruiken om ‘het stokje’ goed over te dragen. Ton: “Dat de maatregelen concreter worden, maakt het leuker maar ook spannender. Het zal een uitdaging worden om alle partijen op één lijn te houden en te zorgen dat er geen verrassingen zijn voor de direct betrokkenen zoals omwonenden. Iedereen zoveel mogelijk op hetzelfde moment informeren is een uitdaging die ik graag aanga. De verbindingen die zijn gelegd, zal ik dan ook optimaal benutten!”

Het eindresultaat – door Petra liefdevol het ‘wenkend perspectief’ genoemd – is volgens beiden dichterbij dan nu wellicht lijkt. Over wat het eindresultaat moet zijn, zijn ze het in ieder geval eens: “Een prachtig gebied waar duidelijk met zorg en waardering aan gewerkt is. Dat helemaal in de omgeving past en waar je fijn kunt wonen en fietsen of wandelen over de dijk. Langs een Maas die herkenbaar is aan de bakenbomen. En waar veiligheid een vanzelfsprekendheid is.”